GÖKYÜZÜ
Kol kanat germişsin üstümüzeDünyanın atlas örtüsü
Evrenin pırıl pırıl aydınlığında
Yıldızları kucaklayan gökyüzü.
Kim bilir ne kadar güzel, yücelerden
Seyretmek insanların koşuşmasını
Avuç avuç yıldızlar takınıp
Rüzgarın dağ tepe dolaşmasını.
Ne zaman masmavisin lekesiz, bulutsuz
Küçücük serçeler uçuşur durur
Çaylaktan, atmacadan korkusuz
Sen kararınca hep işler altüst.
Gümüş gümüş ışıklarla yüze gülen
İçimize huzur veren mavi mavi
Daima gülümse üstümüzde
Sakın kararma e mi!
Sabih ŞENDİL
Cumhuriyet Dönemi
Çocuk Şiirleri Seçkisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder