Doğal Afetler
Bir gün gökgürledi,şimşekler çaktı,
Etrafı kara bulutlar sardı,
Bu gelen yağmurdu,bereketti,
Yağmur sel oldu,önüne gelen herşeyi yuttu,
Yerden gümbürdeyerek geldi,
Sesi sanki bir öküz böğürtüsü,faylar kırıldı
Yer sarsıldı,evler yıkıldı,
Bu bir doğal afetti,adı depremdi.
Beyaz beyaz uçuşarak yağdılar,
Çocuklar; onunla kartopu oynadılar,
Dağları beyaza boyadılar,
Dağların zirvesinden yuvarlanıp çığ oldular,
Evlerin üstüne dolup bir doğal afet oldular.
İnsanlar ormanları kesip talan ettiler,
Ne olur bu işin sonu diye düşünmediler,
Yağmur yağdı toprak yerinden oynadı.
Heyalan olup toprak insanların üstüne kaydı,
O,toprağın altın da çok canlar kaldı.
Ormana pikniğe gittik,o gün çok eğlenmiştik,
Koştuk,oynadık,ateş yakıp ızgara yaptık.
Akşam oldu eve döndük,ateşi söndürmedik,
Rüzgar kıvılcımı önüne kattı götürdü,
Tutuşturdu yangın oldu ormanları yuttu.
Doğal afet denince bunlar gelir insan aklına
Şaşırma! deprem, sel,yangın,heyalan olunca,
Al tedbirlerini doğayı koru,
Yoksa yaşanmaz olur bu dünya.
Muharrem Çakan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder