3 Ocak 2014 Cuma

Aşık Edebiyatı Ozanları hakkında kısa bilgiler

Aşık Edebiyatı Ozanları

Karacaoğlan:17.yy.da yaşadığı sanılır.Uçarılığı,özgürlüğe düşkünlüğü,İnsancıllığı, özentisiz duru ve ahenkli söyleyişi ile en büyük halk ozanlarındandır.Güney-Güneydoğu Anadolu’da yaşadığı varsayılır. Hece ölçüsünü kullanmış sade konuşma dilini kullanmıştır. Divan edebiyatından etkilenmemiştir.

Köroğlu: 16.yy.da yaşamıştır.Kavganın ,direnişin ve özgürlüğün sembolüdür.Coşkulu,gür sesli bir söyleyişi vardır.Dostluk,mertlik, aşk özgürlük,doğa sevgisi temel konularıdır.Hece ölçüsünü kullanmıştır. Divan edebiyatından etkilenmemiştir.

Dadaloğlu: 19yy.ozanlarındandır.Göçebelerin yerleşik hayata geçirilmesine karşı direnmenin ozanıdır. “Ferman padişahın dağlar bizimdir.” Sözü meşhurdur.İçli bir dili vardır. Türkü ustasıdır.Destan varsağı ve semai de yazmıştır.Yiğitçe ve özgürce söyleyiş hakimdir şiirlerinde.

Dertli:Fuzuli,Gevheri ve Aşık Ömer’den etkilenmiştir.Aruzla yazdığı gazel ve divanları vardır. Hece ölçüsüyle Koşma,semai,nefes
Ve devriye yazmıştır.

Bayburtlu Zihni: Medrese eğitimi görmüş,divan katipliği ve çeşitli memurluklar yapan şair kaside,naat,gazelden oluşan bir divanı ve sergüzeşt adlı mesnevisi vardır. Asıl ününü aşık tarzında yazdığı şiirlerle kazanmıştır.Az sayıda olan şiirlerinin çoğu yergi ve taşlamalardan oluşur.

Seyrani: Medrese eğitimi görmüş divan edebiyatının etkisinde kalmıştır.Asıl başarısını halk edebiyatı tarzında yazdığı koşma,semai,nefes ve devriyesidir.Çağının çökmüş siyasi anlayışını ve devlet adamlarını taşlamalarıyla eleştiren halk ozanıdır.

Aşık Veysel: (1894-1973) “Dostlar beni hatırlasın,sazımdan sesler gibi eserleriyle tanınır. Saz şairimizin son büyük ustasıdır.Sivas’ın Sarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde doğmuştur.Bir çiçek hastalığı sonucunda gözleri kör olmuştur.Şiirlerinde aşk,yurt ve toprak sevgisini işlemiştir.

Aşık Ömer: (1630?-1707) Düzgün bir eğitim görmediği halse saz şairlerimiz arasında yer etmiş bir şairimizdir.Hecenin yanında aruz ölçüsüyle de yazmıştır. Bazı şiirlerinde ADLİ mahlasını kullanmıştır.
Savaşlarda askeri coşturmak için tambura çalmış bunun yanında içli,duygulu,derbeder duygularını en güzel şekilde dile getirmiştir.

Erzurumlu Emrah: (?-1860)Medrese eğitimi görmüştür ve zamanının en güçlü şairlerindendir.Divan edebiyatının etkisinde şiirler yazmıştır. Aruzla gazel,murabba ve muhammesler ; hece ile koşma ve semailer yazmıştır.Kendinden sonra gelen şairleri etkilemiştir.

Hiç yorum yok: