BUNLARLA BİZ AKRANIZ
İzmir Hakimiyet-i Milliye ilkokulunda öğretmendim.Okulumuz Cumhuriyet bayramı nedeniyle bir çocuk balosu hazırlanmıştı.Balo ,İzmir Palas'ta verildi.O günlerde Gazi de İzmir'de bulunmakta idi.Onu da davet ettik.
Hepimiz merak içindeydik.Acaba gelecek mi?
Dakikalar,saatler kadar uzuyordu.Nihayet:
-Geliyor ,denildi.
Koştuk karşıladık.Gülümseyen bir yüzle elimizi sıktı.Yanında paşalar,Vali Kazım Dirik de vardı.Onu görmek ,sesini duymak için herkes çırpınıyordu.
Öğrencilerden Ali,ortaya geldi.Çocuk heyecandan bocalıyor,bir şeyler bulup söyleyemiyordu.Derken Ali coştu.Kendinden geçti.Kollarını ona doğru uzatarak içten bir sesle:
-Seni doya doya öpmek istiyorum.,diye haykırdı.
O zaman kollarını açtı.
-Öyleyse gel öp,dedi.
Ali koştu,boynuna atıldı.Diğer çocuklar dururlar mı?"Biz de,biz de!"diye bağrışarak koştular.Öptüler,öptüler.Sevinçten ağlıyorduk.Paşalar,Vali Kazım Dirik,hatta kendisi de...
Savaşların heyecanı,kazandığı zaferlerin sevinci onu ağlatmamıştı.Fakat bir avuç Türk çocuğu,onu heyecanlandırmıştı.Gözlerine dolan yaşları zaptetmek için dudaklarını ısırdı.Sonra yanındakilere döndü.Onlara şu sözleri söyledi:
- Biz,bu çocuklarla aynı çağdayız.Sanki bunlarla biz aynı yaştayız.
drl.:Cemil Sönmez
23 Nisan 1920'den Bugünlere
(Düzenleme Yapılmıştır)
HAYATIMIZ OKUL EKİBİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder