14 Mart 2013 Perşembe

ÖĞRETMEN OKULLARININ KURULUŞ YIL DÖNÜMÜ İLE İLGİLİ ŞİİRLER



ÖĞRETMEN OKULLARININ KURULUŞ YIL DÖNÜMÜ İLE İLGİLİ ŞİİRLER




BAŞÖĞRETMEN



Atatürk benim,

Başöğretmenim,

Ne öğrendimse,

Ondan öğrendim.



Yenilikleri,

Hep o düşünmüş,

Milleti için,

Ağlamış, gülmüş.



Çocuk kalbimle,

İlk onu sevdim,

Atatürk benim,

Başöğretmenimdir.



Tarık ORHAN





BEN BİR ÖĞRETMENİM



Ben bir öğretmenim

Okulların birinde

Duymayı, düşünmeyi öğretirim.

Derslerimde...



Bir söz yağmurudur, ders dediğin de,

İnsan göklerinden, rahmet yerine,

Kitaplar dolusu yağar da yağar...

Benim çocuklarım bu bahçelerde,

Bu yağmur altında ıslanmadalar.

Bir yağmur sonrası gelin seyredin,

Her taraf tepeden tırnağa bahar...

Bulutsuz masmavi dünyalarına,

Sevginin, sevincin güneşi doğar.

Böyle çocuklarla dolar her yanım,

Çocuklar kardeşim,

Çocuklar arkadaşım,

Canım…



Onlarda toplanmıştır

Geçip giden zamanım,

Bir parıltı görsem gözlerinde,

Bilgiden, anlayıştan yana,

Bir hal olur bana...

Zannedersiniz ki,

Dünyalar benim…

Çocuklar, kitaplar, yazı tahtası

Enine boyuna bütün zamanlar,

Dört duvar arası bir dershanede,

Her dinden her dilden gelmiş insanlar.

Bizimle konuşur hayal ederler,

Bağlanırız kalırız kendilerine.

Hikaye anlatır, şiir söylerler,

Mutluluk üstüne, ümit üstüne…



M.Gündüz GÖKTÜRK





BİRİCİK ÖĞRETMENİM



Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri.

Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri.

Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri.

Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.



Hep okulda geçirsem günleri, geceleri,

Daha erken öğrensem harfleri, heceleri.

Sende saklı bulunan o güzel bilgileri,

Ben de almak isterim biricik öğretmenim.



İstemez oldum artık vefasız geceleri.

Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri.

Atamın önerdiği olmam istenen yeri,

Bana sen hazırladın biricik öğretmenim.



Hakkı ÇEBİ





CANIM ÖĞRETMENİM



Sabahleyin en erken,

Yataktan kalkan benim.

Okuluma koşarken,

Günaydın öğretmenim.



Her zaman seversiniz,

Bilgiler verirsiniz.

Çalış, öğren dersiniz

Sevgili öğretmenim.



Bu yurdun kızı oğlu,

Tuttuk en aydın yolu

Kalbim sevgiyle dolu,

Hayatım öğretmenim.



Severek sayıyorum,

Üzmemek istiyorum,

Geçiyor böyle günüm,

Biricik öğretmenim





DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Bütün çiçekleri getirin buraya,

Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,

Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer

Bütün köy çocuklarını getirin buraya,

Son bir ders vereceğim onlara,

Son şarkımı söyleyeceğim,

Getirin, getirin… ve sonra öleceğim.



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum.

Kaderleri bana benzeyen,

Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,

Geniş ovalarda kaybolur kokuları…

Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,

Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,

Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım,

Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,

Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden

Ne güller fışkırır çilelerinde,

Kandır, hayattır, emektir benim güllerim

Korkmadım, korkmuyorum ölümden,

Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

En güzellerini saymadım çiçeklerin,

Çocukları, öğrencilerimi istiyorum

Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,

Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,

O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek.

Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek

Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Okulun duvarı çöktü altında kaldım,

Ama ben dünya üstündeyim, toprakta.

Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,

Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım.

Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım,

Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.

Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya,



Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,

Bacımın suladığı fesleğenleri,

Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,

Avluların pembe entarili hatmisini,

Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,

Aman Isparta güllerini de unutmayın,

Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum

Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Baharda Polatlı kırlarında açan,

Güz geldi mi Kop dağına göçen,

Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,

Muş ovasından, Ağrı eteğinden,

Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden

Çiçek getirin, örtün beni,

Eğin türkülerinin içine gömün beni.



Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum

Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,

Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,

Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,

Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,

Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,

Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,

Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.



Ceyhun Atuf KANSU





ÖĞRETMEN



Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla

Yarınlara el ele beraber koşanlarla,

Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak,

Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah.



Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren

Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen.

Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan.

Odur eli öpülen, odur fedakâr insan.



Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte,

Ömrünü adamıştır milletine hizmette.

Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen

Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen.



Nevin EMGEN





ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM



Ben öğretmen olmak istiyorum.

Ben, şairimin mısralarında dil,

Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül,

Aşığımın sazında tel,

öpülesi bir el olmak istiyorum:

Ben, öğretmen olmak istiyorum...

Ben çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,

Korkunun mayalandığı yerde yürek,

Güçsüzlügün güçlendiği yerde bilek olmak istiyorum:

Ben, öğretmen olmak istiyorum...

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak,

Şu yetim çocuğa yanan bir ocak,

Çorak topraklara yağan yağmur,

Azgın sular bende,

Mehmed'imin elinde çağlar açan kılıç,

Doktorumun elinde derman saçan neşter,

Mimarımın, mühendisimin elinde pergel, cetvel:

Ben ana, ben baba,

Ben Fatih, ben İbni Sîna,

Ben Mimar Sinan olmak istiyorum:

Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben, ressamımın elinde firça, tuvalinde renk,

Bestekârımın en içli şarkısında nağme,

Hattatımın, nakkaşımın elinde kalem:

Ben Hoca Ali Rıza,

Ben Itri Leyla Hanım,

Ben Karahisarî olmak istiyorum:

Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben öğretmen olmak istiyorum

Vatan evladına Türklügü öğretmek için,

Ben öğretmen olmak istiyorum

İstiklal Marşı'mı gururla söyletmek için,

Ben öğretmen olmak istiyorum

Milletimi "muasır medeniyet seviyesine" yükseltmek için ..

Ben zehirli mantarların

Deve dikenlerinin,

Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil

Ben kırlarında elvan elvan çiçeklerin açtığı,

Dağlarında hür kuşların uçtuğu.

Pınarından susayanın içtiği,

Yollarından yiğitlerin geçtiği.

Çiftçisinin başak başak kardeşliği biçtiği

Bir vatan olmak istiyorum:

Ben öğretmen olmak istiyorum...

Ben Hakk'a yönelen alınlarda nur,

Vatan topraklarını çevreleyen sur,

Mehmetçiğin gögsünde "îman",

Gençliğimin damarında "asil kan";

Ben zulme eğilmeyen baş,

Ben Türklük için ağlayan gözlerde yaş,

Barışta güvercin, savaşta kartal olmak istiyorum;

Ben öğretmen olmak istiyorum...



II



Ben öğretmen olmasam diyorum!...

0 zaman kim öğretir güzel Türkçemi

Henüz anne diyen dillere,

Kim ögretir insanlığı duyguyu genç nesillere.

Kim öğretir büyüğünü saymayı.

Küçüğünü şefkat ile sevmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum!

0 zaman su körpe fidan

Nasıl öğrenecek sert rüzgarlara göğüs germeyi,

Nasıl öğrenecek, çiçek açıp meyve vermeyi?

Su gelinlik kızım

Su bıyıkları yeni terleyen delikanlım

Kimden öğrenecek insan gibi sevilmeyi, sevmeyi,

Vatan için, millet için, bayrak için

Göz kırpmadan ölmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum,

Kim dokuyacak kilimimi, halımı,

Kim işletecek madenimi, fabrikamı,

Kim alıp satacak ürettiğim malımı?

Ben öğretmen olmasam,

Kim yazıp okuyacak şiirimi, romanımı;

Kim yazıp okuyacak

Sıladan gurbete. gurbetten sılaya

Hasret taşıyan mektuplarımı?



III



Ben öğretmen olmalıyım diyorum

Çünkü vatanımı severim.

Çünkü bilirim vatan için ölmesini...

Alnımda şeref tacıdır

Tarihim, Cumhuriyetim, Türklüğüm...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;

Çünkü heyecan veriyor bana

Şu çeşme, şu kervansaray, şu cami, şu türbe;

Şu davul, şu zurna,

Şu halay, şu horon, şu bar, şu zeybek...

Bana heyecan veriyor

Anamın yazmasındaki oya, söylediği ninni, ağıt,

Tad alıyorum ekmeğimden, aşımdan

Gurur veriyor bana millî kültürüm...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;

Çünkü inaniyorum Allah'ıma,

İnaniyorum

"Beşikten mezara kadar oku" diyen Peygamberime,

İnaniyorum "Ne mutlu Türküm" diyen Atatürk" üme...

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;

Çünkü biliyorum affetmesini,

Biliyorum asil duygularla insanları sevmesini

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;

Çünkü inkar etmiyorum tarihimi

Hor görmüyorum geçmişimi,

Atalarım önümde en büyük rehber diyorum.

Çünkü ben özenmiyorum

İnsana, insanlığa saygı duymayan hiçbir fîkre,

Çünkü ben bel bağlamadım

örfüme, adetime, dînime ters düşen çirkinliklere...





IV



Sen öğretmen olmalısın kardeşim;

Sen namussun, vicdansın, adaletsin...

Sen müspet ilimsin kardeşim

Sen irfansın, inançsın geleceğimi aydınlatan...

Sen, buram buram tüten vatan sevgisi,

Sen, burcu burcu kokan Türklük duygususun.

Sen öğretmen olmalısın kardeşim,

Sen öğretmen olmalısın...

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim;

Biz, görmeyenlere göz

Duymayanlara kulak,

Yürümeyenlere ayak olmalıyız...

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim kızıyla, erkeğiyle

Layık olabilmek için

"Öğretmenler, yeni nesil sizin eseriniz olacaktır" diyen Ulu Önder Atatürk'e...

Biz, şairlerimizin mısralarında dil,

Genç kızlarımızın gergeflerinde nakış nakış gül,

Aşıklarımızın sazlarında tel,

öpülesi bir el olmalıyız:

Biz öğretmen olmalıyız.





ÖĞRETMENİM



Okumayı yazmayı,

Sayıları saymayı,

Güzel resim yapmayı,

Sensin bana öğreten.



Büyükleri saymayı,

Küçükleri sevmeyi,

Yurda hizmet etmeyi,

Sensin bana öğreten.



Kasabamı, köyümü,

Vatanımı, yurdumu,

Ulusumu, soyumu,

Sensin bana öğreten.





ÖĞRETMENİM



Birçok şeyler öğrettin,

Yaramazlıklarıma sabrettin,

Hatalarımı düzelttin,

Öğretmenim.



Sen bir gül gibisin,

Bize hep gülümsersin,

Bilirim bizi seversin,

Öğretmenim.



Atatürk’ü översin,

Onu örnek alın dersin,

En iyi olmamızı istersin,

Öğretmenim.



Birbirinizi sevin dersin,

Hepimizi seversin,

Barışın güzel olduğunu söylersin,

Öğretmenim





SEVGİLİ ÖĞRETMENİM



Sevgili öğretmenim,

İnan sen bir ışıksın.

Yanarsın gece gündüz.

Aydınlatırsın bizi.



Doğruyu, güzeli,

Bize sen öğretirsin.

Vatanıma sevgiyi,

Kalbimize sen korsun.



Çevreni aydınlatır,

Bir mum gibi erirsin.

Anne - baba gibisin,

Bizi, bağrına basarsın.



Fethi BOL

Hiç yorum yok: