MEVLANADAN GÜZEL SÖZLER BUL,PAYLAŞ OKU,TWITTERDA PAYLAŞ

Dil tencere kapağına benzer. Kıpırdadı da kokusu duyuldu mu; ne pişiyor anlarsın.

Ey İnsan Kaf Dağı kadar yüksekte olsan da, kefene sığacak kadar küçüksün. Unutma her şeyin bir hesabı var; üzdüğün kadar üzülürsün.

Kabiliyetsiz olmak bir kusur değildir ama karaktersiz olmak çok büyük bir kusurdur.

Aldırma söylenenlere: Varsın, görenler seni bir ot sansın. Sen gül ol da, uğruna ötmeyen bülbül utansın.

Vedalar; gözleri ile sevenler içindir. Çünkü gönülden sevenler hiç ayrılmazlar.

Hiç görmediğim bir sevinçle; kapına geldim... "Kim o" de yeter ki; Sen kim olmamı istiyorsan o olmaya geldim.

Sanmasınlar yıkıldık, sanmasınlar çöktük. Bir başka bahar için sadece yaprak döktük.
Sen bizim suretimize değil, ahlakımıza bak.


Asalet; boyda değil soyda, incelik; belde değil dilde, doğruluk; sözde değil özde, güzellik; yüzde değil, yürekte olur.
Bu söylediğim söz de senin anlayacağın derecededir. Ben, doğru anlayan kişilerin hasretiyle ölüyorum.
Sesini değil, sözünü yükseltmeli insan. Çünkü gök gürültüleri değil, yağmurlardır yaprakları yaşartan.
Ey Can! Sana bir daralma gelirse yararınadır; Kaygılanma! Sürekli yaz mevsimi olsaydı, Güneş Bahçeyi Yakıp Kavururdu.

Aşıkların gönüllerinin yanışıyla gözyaşları olmasaydı, dünyada su da olmazdı, ateş de.
Dünya malına tapıyorsun; şehvet ve şöhret peşinde koşuyorsun; istediğini alamayınca da üzülüyorsun, içine düştüğün acıklı hali anla da aslının aslına doğru gel!
Herkesin bakmadığı yönden bak dünyaya.

Dediler ki; Gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Dedim ki: Gönüle giren gözden ırak olsa ne olur.

Nerde akarsu varsa, orada yeşillik vardır.

Bir an bekle, arkana dön ve unuttuklarını anımsa. Kaybettiysen ara, kırdıysan af dile, kırıldıysan affet: Çünkü hayat çok kısa.
Yorulacaksan, zorlanacaksan, şikayetçi olacaksan, keşkelere sığınacaksan, söze “ama” diye başlayacaksan, girme aşk yoluna; aşk yolunda “u” dönüşü yoktur!
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Ay ışığını saçar, köpek de havlar durur; herkes, yaradılışına göre bir işe koyulur.
 Mevlana Celaleddin-i Rumi
Bir insanın nasıl güldüğünden terbiyesini, neye güldüğünden ise zekâsını ve seviyesini anlarsınız.

Gözyaşının bile görevi varmış; ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.

İnsaf et, aşk güzel bir iştir! Onun bozulması, güzelliğini kaybetmesi, insan tabiatının kötü niyetli oluşundandır. Sen, kendi şehvetine ve arzularına aşk adını takmışsın; Halbuki şehvetten kurtulup aşka ulaşabilmek için yol çok uzundur.


İnsan büyük bir şeydir ve içinde her şey yazılıdır. Fakat karanlıklar ve perdeler bırakmaz ki içindekileri okuyabilsin.

Her şeye doğru demek ahmaklıktır, ama her şeyin yanlış olduğunu söyleyen de zorbadır.


İnsan gözdür, görüştür, gerisi ettir. İnsanın gözü neyi görüyorsa, değeri o kadardır.

Aşk hükmetmez, terbiye eder.
Her iki arı da aynı yerden yediler; fakat birinden zehir, diğerinden bal hasıl oldu. Her iki kamış bir sulaktan sulandı; fakat birisinin içi boş, o birisi şeker oldu.
Yazı esnasında eli görmeyen kimse, kalemin hareketini kendinden sanır.
Feleklerin dönüşünü aşkın dalgalarından bil. Eğer aşk olmasaydı cihan hareketsizlikten donar kalırdı.
Açlık, ilaçların padişahıdır. Hekimler niye perhiz verir düşünsene.
Üzülme ! Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur

Dert daima insana yol gösterir.

Her diken gül vermez.

Gülün dostu dikendir.

İnsan dünyayı zapteder ama ağzını zaptedemez.

Dinin aslını anlamaya imkan yoktur. Ona ancak hayran olunur.

Dostların hatası, yabancıların doğrusundan iyidir.
Ayıpsız dost arayan, dostsuz kalır.

Dua ve ibadet, Allah ile olmaktır. Allah ile olan kimse için ölüm de, ömür de hoştur.

Hiç, el; gönülden gizli bir iş yapabilir mi?

Bir mum diğer mumu tutuşturmakla ışığından bir şey kaybetmez.

Felsefeye sarılan kişinin aklı, akılla anlaşılabilen şeylere bağlanmış kalmıştır.

Gece, neye gebeyse onu doğurur.
Dünle beraber gitti düne ait nevarsa, bugün yeni şeyler söylemek lazım.
Vazifesini yerine getirmemiş olanın vicdan yarasına ne mazeretin devası, ne ilacın şifası deva getiremez.
İnsana kimse gözü gibi lalalık edemez.

Güneşin varlığına delil yine güneştir. Delil ararsan güneşten yüz çevirme.
 

Mevlana Celaleddin-i Rumi